Terapia psychodynamiczna to nurt psychoterapii, który zakłada, że nasze obecne emocje, zachowania i relacje są w dużym stopniu ukształtowane przez nieuświadomione doświadczenia z przeszłości – szczególnie z dzieciństwa. W pracy terapeutycznej szczególne znaczenie ma odkrywanie tych ukrytych treści, zrozumienie ich wpływu na teraźniejszość i stopniowe wprowadzanie zmian w myśleniu oraz reagowaniu.
Celem terapii psychodynamicznej jest głębsze poznanie siebie, lepsze rozumienie swoich reakcji i motywacji, a w konsekwencji – poprawa jakości życia, relacji oraz radzenia sobie z emocjami.
Znaczenie nieświadomości – wiele naszych działań i wyborów wynika z mechanizmów, których nie jesteśmy w pełni świadomi.
Doświadczenia z dzieciństwa mają wpływ na dorosłe życie – w tym na relacje, poczucie własnej wartości i strategie radzenia sobie.
Relacja terapeutyczna jest kluczowym narzędziem – to, co dzieje się między klientem a terapeutą, odzwierciedla często schematy z innych relacji.
Analiza mechanizmów obronnych – rozpoznawanie sposobów, w jakie chronimy się przed trudnymi emocjami.
Wgląd jako narzędzie zmiany – zrozumienie źródeł swoich problemów pozwala stopniowo wprowadzać trwałe zmiany.
Terapia psychodynamiczna jest zwykle procesem długoterminowym – może trwać od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od celów, rodzaju trudności i tempa pracy klienta. Spotkania odbywają się zazwyczaj raz lub dwa razy w tygodniu i mają stałą strukturę, co sprzyja budowaniu poczucia bezpieczeństwa.
W porównaniu z terapią poznawczo-behawioralną (CBT) czy Terapią Skoncentrowaną na Rozwiązaniach (TSR), terapia psychodynamiczna bardziej koncentruje się na głębokim zrozumieniu źródeł problemów, a nie wyłącznie na modyfikowaniu bieżących zachowań.
W porównaniu do CBT – CBT skupia się na tu i teraz oraz na zmianie schematów myślowych i zachowań, natomiast psychodynamika kładzie nacisk na pracę z przeszłością i nieświadomością.
W porównaniu do TSR – TSR szuka szybkich rozwiązań i ma charakter krótkoterminowy, podczas gdy psychodynamika to proces głębszej analizy i długotrwałej zmiany.
W porównaniu do terapii humanistycznej – psychodynamika opiera się na analizie procesów wewnętrznych i relacji z przeszłości, a humanistyka koncentruje się na aktualnym potencjale jednostki.
Terapia psychodynamiczna wywodzi się z psychoanalizy stworzonej na przełomie XIX i XX wieku przez Zygmunta Freuda. Freud jako pierwszy opisał mechanizmy nieświadomości, rolę dzieciństwa i znaczenie marzeń sennych w zrozumieniu psychiki człowieka.
W późniejszych latach jego uczniowie i kontynuatorzy, tacy jak Carl Gustav Jung, Alfred Adler, Melanie Klein czy Donald Winnicott, rozwijali i modyfikowali teorie Freuda. Dzięki temu nurt psychodynamiczny stał się bardziej elastyczny i dostosowany do współczesnych potrzeb pacjentów.
Terapia psychodynamiczna znajduje zastosowanie m.in. w przypadku:
zaburzeń lękowych,
depresji,
trudności w relacjach interpersonalnych,
problemów z poczuciem własnej wartości,
powtarzających się schematów zachowań,
skutków traumy z dzieciństwa,
zaburzeń osobowości.
Warto zaznaczyć, że nie jest to podejście „szybkiej interwencji” – efekty często pojawiają się stopniowo, ale mają charakter głębokiej, trwałej zmiany
To podejście pozwala nie tylko złagodzić objawy, ale też dotrzeć do ich źródła. Dzięki temu zmiany obejmują całe życie – od relacji, przez sposób myślenia, po poczucie siebie. Dla osób, które chcą lepiej zrozumieć swoją historię i jej wpływ na teraźniejszość, psychodynamika może być drogą do odzyskania wewnętrznej spójności.
Gabinety Psychologiczne Virtus Mens w Zabrzu oferują wsparcie psychologiczne dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Nasze usługi obejmują terapię indywidualną, grupową oraz mediację, pomagając w osiągnięciu dobrostanu emocjonalnego.
Plac Teatralny 10/4-5, Zabrze (Centrum)
Strona zrealizowana przez Spectrum Marketing | 2025